सुरेशह कुमारका केही उत्कृष्ठ गजलहरु

फूलमा मह भरिएकै जस्तो मनमा रहर हुन्छ,
प्रत्येक फूललाई दु:ख-सुख झेल्ने कर हुन्छ।
नयां फूल फुल्छन उस्तै झरेर जान्छन पुराना,
आउंने र जाने सबैको एक समान डगर हुन्छ।
मान्छे जन्मिदा सिलेट जस्तै हुन्छ मष्तिकपनी,
शिक्षा दिक्षा दिने तिता मिठा हाम्रा सफर हुन्छ।
मनभित्रको कुरा कसैले बुझ्दैन के छ केथाहा,
तर मनको कुरा प्रष्ट पार्ने आफ्नो अधर हुन्छ।
अघात खुसि हुन्छ जब आउंछिन घरमा लक्ष्मी,
नर र नारी दुबै जनामा श्रृष्टी पनि निर्भर हुन्छ।
खेलाउंदा खेलाउंदै कतिछिटै आमा बनि नानी,
कहिले कसो त खुसिलेपनि आसु बरबर हुन्छ।
॥३॥

दु:ख र दर्दले भरिएको यही सारा संसार भेटाए,
त्यसैमा आफ्नो दु:ख भुली ज्युने आधार भेटाएं।
कतै गिट्टी कुट्छन र कतै भारी बोकेका हुंन्छन,
उनैको व्यवहारले म जिवन धान्ने औजार भेटाएं।
सबैको जिवन फूल र कांडाको संगम हुन्छ बुझौं,
प्राकृतीले त गरेको सबैमा समान व्यवहार भेटाएं।
मान्छेमा स्वार्थ पलायो र जताततै हाहाकार भयो,
उनै मन्छेको व्यवहार बुझ्दा आज दिक्दार भेटाएं।
हाड मासु र एक मुठ्ठी स्वाहासको कटपुतली हौं,
निजी स्वर्थ एक आर्कालाई मार्ने हथियार भेटाएं।
॥४॥

न त खोला छाडे यिनैले न बगर छाडे देशमा,
बनायो दाश न गरिबहरूका घर छाडे देशमा।
अहिले पनि उनै म्याउं गर्दैछन भोटका लागी,
घर घरमै जातिय र क्षेत्रिय जहर छाडे देशमा।
हेरौं त संघियताको कहर देश हरिकङ्गाल छ,
उस्तै अविस्वासकै भयङ्कर डर छाडे देशमा।
आमूल परिवर्तनका नारा त सेलाएर जांदैछन,
एउटा शहिदको इस्मार्क सकभर छाडे देशमा।
मानिस बदलिन्छन व्यवस्था उस्तै उस्तै हुन्छन,
उहि पञ्चायी व्यवस्था जस्तै गदर छाडे देशमा।
सुरेशकुमार पान्डे